Bir gençlik çeşmesinden daha karmaşık, ancak Sağlık Tıp Okulu Tıp Profesörü Vadim Gladyshev’in eş liderliğindeki bir bilim insanı ekibi, dolaşım sistemlerini genç farelerinkine bağlayarak yaşlı farelerin yaşamlarını uzattı. Araştırmacılar, heterokronik parabiyoz adı verilen bir süreç kullanarak damarlarını üç ay boyunca birbirine bağladılar.
Sonuçlar çarpıcıydı: Yaşlı fareler, kontrol akranlarına göre ortalama yüzde 6 ila yüzde 9 daha uzun yaşadılar ve hem yaşlı hem de genç farelerde yaşlanmanın biyolojik belirteçleriyle belirlenen biyolojik yaş, üç aylık kan paylaşım prosedüründen etkilendi. . Gazete, Nature Aging’de yayınlanan bu araştırma hakkında Gladyshev ile konuştu. Röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlendi.
GAZETE: Bu sıra dışı çalışma fikri kimden geldi?
GLADYSHEV: Fikir, o sırada Sağlık’ın Kimyasal Biyoloji programında yüksek lisans öğrencisi olan Bohan Zhang tarafından tasarlandı. Doğa Yaşlanma makalesinin ilk yazarıdır.
GAZETE: Bu kan nakli gibi bir şey mi?
GLADYSHEV: Hayır, oldukça farklı. Bu sadece genç kanın infüzyonu değil: Genç ve yaşlı fareler bu prosedürde çok daha fazlasını paylaşıyor. Örneğin, yaşlı fareler daha genç organlara erişebilir ve fareler, yaşla birlikte biriken hasarın biyolojik yaşı etkileyebilecek diğer faktörlerle birlikte dağıtılması için kan faktörlerini her iki şekilde de değiştirir.
GAZETE: Ne gözlemledin?
GLADYSHEV: Temel olarak gözlemlediğimiz şey, bu prosedürün ardından yaşlı farelerin daha genç hale geldiği ve kontrollerden daha uzun yaşadıklarıdır. Ömürdeki fark önemlidir, ancak çok büyük değildir. Çok daha büyük bir fark, parabiyoz sırasındaki biyolojik yaştadır. Bu anlamda, yaşlı fareler başlangıçta kısmen gençleştikleri için yaşlanmalarının seyri değişti, ancak daha sonra kontrol farelerinden farklı şekilde yaşlandılar.
GAZETE: Yaşlanmayı nasıl ölçersiniz?
GLADYSHEV: Biyolojik yaş artık eskisinden daha iyi ölçülebilir. Bir kişiye bakarak, o kişinin kronolojik yaşını, yani 60 yaşında olduğunu tahmin edebiliriz. Ancak 60 yaşındaki bazı insanlar 50 yaşında gibi görünebilir ve aslında daha çok öyle olabilir – ve bazı 70 yaşındakiler. İnsanlar biraz farklı oranlarda yaşlanır, değil mi? Yaşlanmanın biyobelirteçleri, bunu ölçmemize ve ayrıca biyolojik yaşı etkileyen müdahalelere verilen yanıtları ölçmemize olanak tanır. Örneğin, fareleri kalori kısıtlamasına tabi tutarsak ve aynı kronolojik yaştaki kontrollere sahip olursak, kalori kısıtlaması olan hayvanların biyolojik olarak daha genç olduğunu buluruz. Aynı şekilde, bir soru sormak için yaşlanma biyobelirteçlerini uyguladık: Farelerin parabiyozdan sonraki ve sonraki yaşamlarındaki biyolojik yaşı nedir?
GAZETE: Nedir bu biyolojik belirteçler?
GLADYSHEV: En yaygın olanı epigenetik saat olarak bilinir. DNA’daki sitozinlerin metilasyon durumunun değerlendirilmesine dayanır. Bazı sitozinler daha fazla metillenir ve bazıları yaşla birlikte metilasyonu kaybeder. Milyonlarca sitozinden yaşlanma sürecini en iyi temsil eden ve biyolojik yaşı ölçmemize izin veren birkaç yüz tanesini seçiyoruz. Epigenetik saate ek olarak, transkriptomik biyobelirteçler de kullanırız. Bunlar, yaşlı farelerin biyolojik yaşının kontrole kıyasla azaldığını belirlememizi sağladı.
“Kopma sonrası genç farelere yaşlı farelerden aktarılan hasar zamanla giderilebilirken, yaşlı farelerde bu hasar kalıcı olarak seyrelmektedir.”
GAZETE: Ve bu etkiler deneyi takip eden iki ay boyunca devam etti mi?
GLADYSHEV: Eski farelerde, evet. Kontrollerden daha genç kaldılar ve daha uzun yaşadılar. Ayrı bir çalışmada (birkaç ay önce Hücre Metabolizması’nda yayınlandı), genç hayvanlara baktık ve biyolojik yaşlarının parabiyozu takiben arttığını, ancak yaşlı farelerden ayrıldıktan sonra tekrar normale döndüğünü bulduk.
Nature Aging makalesinde biyolojik yaşı yalnızca parabiosis prosedürünün üç ayında ve ardından iki ay sonra ölçtük ve genel izlenim, başlangıçta canlandırıcı etkinin güçlü olduğu yönünde. Daha sonra azaldı gibi görünüyordu, ancak yine de yaşam süresinde bir fark gözlemledik. Ayrıca, hayvanları gençleştirmek, biyolojik yaşlarını artırmaktan daha zor görünüyordu.
GAZETE: Sizce buna ne sebep oluyor?
GLADYSHEV: Sadece spekülasyon yapabilirim ama bunu birikmiş moleküler hasar açısından görebiliriz. Fareler ortak bir dolaşım sistemi geliştirdiğinde, yaşlı farelerin verdiği zarar genç farelere gider ve onların biyolojik yaşları artar. Ancak eski fare söz konusu olduğunda, bu işlem onların verdiği zararı azaltır. Ayrılma sonrasında yaşlı farelerden genç farelere geçen hasar zamanla giderilebilirken, yaşlı farelerde bu hasar kalıcı olarak seyrelmektedir.
Bunun tam olarak nasıl olduğunu bilmiyoruz. Belki de genç farelerin kanında, yaşlıların gençliğini destekleyen sözde gençlik faktörleri vardır. Başka bir olasılık, parabiyozun hasarın seyreltilmesini desteklemesidir ve yine başka bir fikir, yaşlı hayvanların, karaciğerleri ve böbrekleri yoluyla hasarı detoksifiye eden genç farelerin genç organlarına erişiminin olmasıdır. Muhtemelen gençleştirici etkiye yol açan farklı faktörlerin bir kombinasyonudur. Ancak genç kanın infüzyonunun sadece gençleştirmediği açıktır. Bundan daha karmaşık.
Günlük Gazete
En son Sağlık haberlerini almak için günlük e-postalara kaydolun.
Sonuçlar çarpıcıydı: Yaşlı fareler, kontrol akranlarına göre ortalama yüzde 6 ila yüzde 9 daha uzun yaşadılar ve hem yaşlı hem de genç farelerde yaşlanmanın biyolojik belirteçleriyle belirlenen biyolojik yaş, üç aylık kan paylaşım prosedüründen etkilendi. . Gazete, Nature Aging’de yayınlanan bu araştırma hakkında Gladyshev ile konuştu. Röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlendi.
GAZETE: Bu sıra dışı çalışma fikri kimden geldi?
GLADYSHEV: Fikir, o sırada Sağlık’ın Kimyasal Biyoloji programında yüksek lisans öğrencisi olan Bohan Zhang tarafından tasarlandı. Doğa Yaşlanma makalesinin ilk yazarıdır.
GAZETE: Bu kan nakli gibi bir şey mi?
GLADYSHEV: Hayır, oldukça farklı. Bu sadece genç kanın infüzyonu değil: Genç ve yaşlı fareler bu prosedürde çok daha fazlasını paylaşıyor. Örneğin, yaşlı fareler daha genç organlara erişebilir ve fareler, yaşla birlikte biriken hasarın biyolojik yaşı etkileyebilecek diğer faktörlerle birlikte dağıtılması için kan faktörlerini her iki şekilde de değiştirir.
GAZETE: Ne gözlemledin?
GLADYSHEV: Temel olarak gözlemlediğimiz şey, bu prosedürün ardından yaşlı farelerin daha genç hale geldiği ve kontrollerden daha uzun yaşadıklarıdır. Ömürdeki fark önemlidir, ancak çok büyük değildir. Çok daha büyük bir fark, parabiyoz sırasındaki biyolojik yaştadır. Bu anlamda, yaşlı fareler başlangıçta kısmen gençleştikleri için yaşlanmalarının seyri değişti, ancak daha sonra kontrol farelerinden farklı şekilde yaşlandılar.
GAZETE: Yaşlanmayı nasıl ölçersiniz?
GLADYSHEV: Biyolojik yaş artık eskisinden daha iyi ölçülebilir. Bir kişiye bakarak, o kişinin kronolojik yaşını, yani 60 yaşında olduğunu tahmin edebiliriz. Ancak 60 yaşındaki bazı insanlar 50 yaşında gibi görünebilir ve aslında daha çok öyle olabilir – ve bazı 70 yaşındakiler. İnsanlar biraz farklı oranlarda yaşlanır, değil mi? Yaşlanmanın biyobelirteçleri, bunu ölçmemize ve ayrıca biyolojik yaşı etkileyen müdahalelere verilen yanıtları ölçmemize olanak tanır. Örneğin, fareleri kalori kısıtlamasına tabi tutarsak ve aynı kronolojik yaştaki kontrollere sahip olursak, kalori kısıtlaması olan hayvanların biyolojik olarak daha genç olduğunu buluruz. Aynı şekilde, bir soru sormak için yaşlanma biyobelirteçlerini uyguladık: Farelerin parabiyozdan sonraki ve sonraki yaşamlarındaki biyolojik yaşı nedir?
GAZETE: Nedir bu biyolojik belirteçler?
GLADYSHEV: En yaygın olanı epigenetik saat olarak bilinir. DNA’daki sitozinlerin metilasyon durumunun değerlendirilmesine dayanır. Bazı sitozinler daha fazla metillenir ve bazıları yaşla birlikte metilasyonu kaybeder. Milyonlarca sitozinden yaşlanma sürecini en iyi temsil eden ve biyolojik yaşı ölçmemize izin veren birkaç yüz tanesini seçiyoruz. Epigenetik saate ek olarak, transkriptomik biyobelirteçler de kullanırız. Bunlar, yaşlı farelerin biyolojik yaşının kontrole kıyasla azaldığını belirlememizi sağladı.
“Kopma sonrası genç farelere yaşlı farelerden aktarılan hasar zamanla giderilebilirken, yaşlı farelerde bu hasar kalıcı olarak seyrelmektedir.”
GAZETE: Ve bu etkiler deneyi takip eden iki ay boyunca devam etti mi?
GLADYSHEV: Eski farelerde, evet. Kontrollerden daha genç kaldılar ve daha uzun yaşadılar. Ayrı bir çalışmada (birkaç ay önce Hücre Metabolizması’nda yayınlandı), genç hayvanlara baktık ve biyolojik yaşlarının parabiyozu takiben arttığını, ancak yaşlı farelerden ayrıldıktan sonra tekrar normale döndüğünü bulduk.
Nature Aging makalesinde biyolojik yaşı yalnızca parabiosis prosedürünün üç ayında ve ardından iki ay sonra ölçtük ve genel izlenim, başlangıçta canlandırıcı etkinin güçlü olduğu yönünde. Daha sonra azaldı gibi görünüyordu, ancak yine de yaşam süresinde bir fark gözlemledik. Ayrıca, hayvanları gençleştirmek, biyolojik yaşlarını artırmaktan daha zor görünüyordu.
GAZETE: Sizce buna ne sebep oluyor?
GLADYSHEV: Sadece spekülasyon yapabilirim ama bunu birikmiş moleküler hasar açısından görebiliriz. Fareler ortak bir dolaşım sistemi geliştirdiğinde, yaşlı farelerin verdiği zarar genç farelere gider ve onların biyolojik yaşları artar. Ancak eski fare söz konusu olduğunda, bu işlem onların verdiği zararı azaltır. Ayrılma sonrasında yaşlı farelerden genç farelere geçen hasar zamanla giderilebilirken, yaşlı farelerde bu hasar kalıcı olarak seyrelmektedir.
Bunun tam olarak nasıl olduğunu bilmiyoruz. Belki de genç farelerin kanında, yaşlıların gençliğini destekleyen sözde gençlik faktörleri vardır. Başka bir olasılık, parabiyozun hasarın seyreltilmesini desteklemesidir ve yine başka bir fikir, yaşlı hayvanların, karaciğerleri ve böbrekleri yoluyla hasarı detoksifiye eden genç farelerin genç organlarına erişiminin olmasıdır. Muhtemelen gençleştirici etkiye yol açan farklı faktörlerin bir kombinasyonudur. Ancak genç kanın infüzyonunun sadece gençleştirmediği açıktır. Bundan daha karmaşık.
Günlük Gazete
En son Sağlık haberlerini almak için günlük e-postalara kaydolun.