Üç gencin – Lucy, Betsey ve Anarcha – adları, 19. yüzyılda Güney Carolina’lı bir doktor tarafından üzerinde korkunç deneyler uygulanan köleleştirilmiş bir düzine Siyah kadın hakkında bilinenlerin büyük ölçüde adlarıdır.
Bu zamanın hikayesi anlatıldığında J. Marion Sims’in keşiflerine odaklanma eğilimi göstermiştir. Ancak çalışmasının – ve dolayısıyla alanın – temeli Lucy, Betsey ve Anarcha idi, bu nedenle Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırmaları Merkezi’nde yeni bir karma medya sergisini merkeze alıyorlar.
“Call and Response: A Narrative of Our Atas in Gynecology”, 1844-1849 yılları arasında “jinekolojinin babası” Sims’in tıbbi yenilik adına insanlık dışı ve etik olmayan deneyleri altında katlanmak zorunda kaldıkları acıyı anlatıyor. ve Jules Arthur’un kadınlara ve onların deneyimlerine odaklanan bir dizi çalışmasının yanı sıra sanatçı ve aktivistler Michelle Browder ve Michelle Hartney, fotoğrafçı Jeremy Daniel, heykeltıraş Vinnie Bagwell, çok disiplinli sanatçı Tsedaye Makonnen ve diğerlerinin eserlerini içeriyor.
Sergi küratörü Dell Marie Hamilton, “Bu gösteriyi düzenlerken, bunun asla dikiz aynasında yer almayacak bir tarih olduğunu fark ettim,” dedi.
“Dr. Sims’in çok övüldüğünü, çok tanındığını biliyoruz. [and] Hutchins Center ile birlikte sergiye ortak sponsorluk yapan Resilient Sisterhood Project’in kurucusu ve yönetici direktörü Lilly Marcelin, “O, jinekolojiden daha fazlasının babası olarak biliniyor” dedi. “Yine de ününü ve tıbbi deneyimini kazanmak için bu Siyah atalarının diğer bedenlerini kullandı.”
Marcelin, Anarcha’nın mesane ile vajina arasında bulunan ve idrar kaçırmaya yol açan anormal bir açıklık olan vezikovajinal fistülünü onarmaya çalışırken Sims tarafından en az 30 ameliyata katlandığını kaydetti. Sergi küratörü ve Hutchins’in Görüntü ve Yayın Hakları Koordinatörü Dell Marie Hamilton, ameliyatlara rağmen Anarcha’nın iyileşmediğini ve ek tıbbi tedavi görmek zorunda kaldığını söyledi.
New York Tarih Derneği’nin Women & the American Story projesine göre, beş yıllık deneyden sonra Lucy, Betsey ve Anarcha, Alabama, Montgomery yakınlarındaki farklı tarlalardaki köleleştiricilerine geri döndüler.
Marcelin, Siyah kadınların üreme sağlığına odaklanan organizasyonu için ilk olarak 2019’da Arthur’dan Lucy, Betsey ve Anarcha’ya adanmış üç parça sipariş etti. Sergide yer alan üç eser, Lucy, Betsey ve Anarcha’nın hayatlarının yeniden tasavvuru ve fedakarlıklarına bir saygı duruşu niteliğinde. “The bond of sisterhood”da, köleleştirilmiş iki kadın, Sims gölgelerde pusuda beklerken üçüncü bir kadınla ilgilenirken görülebilir. Resim, bu köleleştirilmiş kadınların Sims üzerinde deneyler yaparken onlara ebe ve hemşire olarak yaptıkları işi sembolize ediyor.
Lucy, Betsey ve Anarcha, Sims’in deneylerine tabi tutulduklarında 17 ile 19 yaşları arasındaydı. Marcelin, Arthur’dan sipariş ettiği parçaların üç genç kadını onurlu bir şekilde tasvir etmesi konusunda kararlıydı.
“Call and Response”un küratörlüğünü yaparken Hamilton, üçlüyü onurlandırmaya ve Siyah kadınların tıp camiasında yaşamaya devam ettikleri deneyimlerle bağlantı kurmaya kararlıydı. Hamilton sergi üzerinde çalıştığı yıl boyunca “tarihin hayaletlerinden hiçbirini aşamadı” dedi. Kadınların acılarının görmezden gelindiği, üreme haklarına meydan okunduğu ve kadın haklarının ellerinden alındığı hikayelerinin bombardımanına tutuldu.
Bu zamanın hikayesi anlatıldığında J. Marion Sims’in keşiflerine odaklanma eğilimi göstermiştir. Ancak çalışmasının – ve dolayısıyla alanın – temeli Lucy, Betsey ve Anarcha idi, bu nedenle Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırmaları Merkezi’nde yeni bir karma medya sergisini merkeze alıyorlar.
“Call and Response: A Narrative of Our Atas in Gynecology”, 1844-1849 yılları arasında “jinekolojinin babası” Sims’in tıbbi yenilik adına insanlık dışı ve etik olmayan deneyleri altında katlanmak zorunda kaldıkları acıyı anlatıyor. ve Jules Arthur’un kadınlara ve onların deneyimlerine odaklanan bir dizi çalışmasının yanı sıra sanatçı ve aktivistler Michelle Browder ve Michelle Hartney, fotoğrafçı Jeremy Daniel, heykeltıraş Vinnie Bagwell, çok disiplinli sanatçı Tsedaye Makonnen ve diğerlerinin eserlerini içeriyor.
Sergi küratörü Dell Marie Hamilton, “Bu gösteriyi düzenlerken, bunun asla dikiz aynasında yer almayacak bir tarih olduğunu fark ettim,” dedi.
“Dr. Sims’in çok övüldüğünü, çok tanındığını biliyoruz. [and] Hutchins Center ile birlikte sergiye ortak sponsorluk yapan Resilient Sisterhood Project’in kurucusu ve yönetici direktörü Lilly Marcelin, “O, jinekolojiden daha fazlasının babası olarak biliniyor” dedi. “Yine de ününü ve tıbbi deneyimini kazanmak için bu Siyah atalarının diğer bedenlerini kullandı.”
Marcelin, Anarcha’nın mesane ile vajina arasında bulunan ve idrar kaçırmaya yol açan anormal bir açıklık olan vezikovajinal fistülünü onarmaya çalışırken Sims tarafından en az 30 ameliyata katlandığını kaydetti. Sergi küratörü ve Hutchins’in Görüntü ve Yayın Hakları Koordinatörü Dell Marie Hamilton, ameliyatlara rağmen Anarcha’nın iyileşmediğini ve ek tıbbi tedavi görmek zorunda kaldığını söyledi.
New York Tarih Derneği’nin Women & the American Story projesine göre, beş yıllık deneyden sonra Lucy, Betsey ve Anarcha, Alabama, Montgomery yakınlarındaki farklı tarlalardaki köleleştiricilerine geri döndüler.
Marcelin, Siyah kadınların üreme sağlığına odaklanan organizasyonu için ilk olarak 2019’da Arthur’dan Lucy, Betsey ve Anarcha’ya adanmış üç parça sipariş etti. Sergide yer alan üç eser, Lucy, Betsey ve Anarcha’nın hayatlarının yeniden tasavvuru ve fedakarlıklarına bir saygı duruşu niteliğinde. “The bond of sisterhood”da, köleleştirilmiş iki kadın, Sims gölgelerde pusuda beklerken üçüncü bir kadınla ilgilenirken görülebilir. Resim, bu köleleştirilmiş kadınların Sims üzerinde deneyler yaparken onlara ebe ve hemşire olarak yaptıkları işi sembolize ediyor.
Lucy, Betsey ve Anarcha, Sims’in deneylerine tabi tutulduklarında 17 ile 19 yaşları arasındaydı. Marcelin, Arthur’dan sipariş ettiği parçaların üç genç kadını onurlu bir şekilde tasvir etmesi konusunda kararlıydı.
“Call and Response”un küratörlüğünü yaparken Hamilton, üçlüyü onurlandırmaya ve Siyah kadınların tıp camiasında yaşamaya devam ettikleri deneyimlerle bağlantı kurmaya kararlıydı. Hamilton sergi üzerinde çalıştığı yıl boyunca “tarihin hayaletlerinden hiçbirini aşamadı” dedi. Kadınların acılarının görmezden gelindiği, üreme haklarına meydan okunduğu ve kadın haklarının ellerinden alındığı hikayelerinin bombardımanına tutuldu.